Mulchmaaier

In vroeger tijden, toen gras nog met een zeis werd ‘gemaaid’, bleven de afgesneden grassprietjes vaak op het veld liggen. Na een flinke regenbui bleef er een bruingele massa achter die, om het zacht uit te drukken, niet zo lekker rook. Toen er motormaaiers werden geïntroduceerd was men dan ook heel blij met de opvangbak achter de maaier. Het gras werd zo opgevangen en was eenvoudig in een afvalbak te gooien. Inmiddels is de opvatting daarover weer veranderd: de beheerders van golfbanen waren de eersten die de grassprietjes weer op het veld lieten liggen. Een goede zet, zo blijkt.

Na jarenlang gepruts met maaisystemen die het gras meteen laten vallen, het eerst versnipperen en dan weer uitspuwen of het gedeeltelijk opvangen en gedeeltelijk over het gazon verspreiden zijn er nu speciale mulchmaaiers ontwikkeld. Het klinkt als iets ontzettend ingewikkelds, maar dat valt in de praktijk best mee. Met ‘mulchen’ wordt namelijk bedoeld dat het gras tijdens het maaien zeer fijn wordt versnipperd. Daarna wordt het teruggeblazen op het gazon. De grassprietjes zijn zo fijn vermalen dat je ze zelfs bijna niet ziet liggen!

Door die laag grassnippers wordt voorkomen dat het gazon ten prooi valt aan vervilting van het gras of beschimmeling van het hele grasveld. Daarnaast zorgen deze grassnippers, die composteren, voor voedingsstoffen voor de nog niet afgemaaide sprieten gras. Bovendien, fijn voor de wat luiere mensen onder ons, bespaart een mulchmaaier een hoop tijd. Immers, er is geen grasvangbak aanwezig, zodat deze dus ook niet steeds hoeft te worden geleegd.