Blauwe hardsteen

Er zijn van die woorden waarvan het lijkt alsof er een onuitputtelijke hoeveelheid synoniemen voor bestaat. Auto, wagen, slee, bak, kar, en ga zo maar door. Het gebeurt echter ook bij minder alledaagse termen. Wat te denken van het rijtje namen waaronder blauwe hardsteen bekend is? Blauwe hardsteen, hardsteen, kolenkalksteen, petit granit of arduin? Hoe je het noemt maakt dus niet veel uit: het is allemaal precies hetzelfde: een kalksteensoort met een uitgesproken blauwgrijze kleur.

Naast de typische kleur wordt de steen gekenmerkt door het grote aantal resten crinoïden, stekeltjes van zeelelies. Die komen erop doordat de zeelelies, die in ondiepe zeeën leven, afsterven. Hun skelet en de calcietafzetting (een mineraal) vormt samen een laag blauwe hardsteen. Deze zeelelie-skeletten zijn overigens niet het enige overblijfsel van lang vervlogen tijden: blauwe hardsteen bevat vaak een veelvoud aan verschillende fossielen. Die maken de steen dan ook in grote brokken een mooi ornament, bijvoorbeeld in je tuin. De kleur wordt trouwens door geen van de genoemde stoffen veroorzaakt: het is een oorzaak van de aanwezigheid van zeer fijn verspreid koolstof.

In de bouw wordt er redelijk veel gebruik gemaakt van deze steen, met name in de tuin. Denk daarbij aan tegels op het terras, op tuinpaadjes of rond het (eventuele) zwembad. Ook binnen wordt het echter gebruikt. Vanwege de drukke structuur (een gevolg van alle fossielen in de steen) staat het vooral goed in klassiekere interieurs, al kunnen de rustige soorten ook in een modern huis prima tot hun recht komen.

Al helemaal verliefd? Goed om nog even stil te staan bij het bedrag op het prijskaartje. Op Internet staan prijzen variërend van zestig tot tachtig euro per vierkante meter. Dat is echter een grove indicatie: door goed te zoeken zul je hoogstwaarschijnlijk ook goedkopere soorten ontdekken. Duurder kan natuurlijk ook altijd, vooral als je veel waarde hecht aan detail en afwerking.